واکنش زنجیره
ای پلیمراز یا PCR تکنیکی
است که با استفاده از آن هر قطعه ی دلخواه از DNA در لوله ی آزمایش بدون بهره
گیری از سلول های زنده تکثیر میابد (کلون میشود). به طور کلی PCR یک شیوه ی بسیار ساده است.DNA  ی
مورد نظر با نوع ویژه ای آنزیم همانندساز DNA یعنی DNA پلیمراز مقاوم به حرارت،
نوکلئوتیدهای آزاد و عوامل ضروری دیگر مخلوط میگردد. در این مخلوط، DNA همانندسازی کرده و دو DNA ی دختری تولید میشود. به این ترتیب
مولکول های دختری نیز تکثیر یافته و این فرآیند تا زمانیکه نوکلئوتیدها در محیط
باقی مانده باشند، ادامه میابد.
 هر بار که همانندسازی رخ میدهد، مقدار
DNA دو برابر میشود. شروع PCR با یک مولکول DNA منجربه تولید 100 میلیارد مولکول
یکسان و مشابه در مدت چند ساعت خواهد شد. این زمان بسیار کمتر از مدت چند روزه
ایست که برای کلون کردن قطعه ای از DNA
در پلاسمید یا ژنوم ویروسی ]به عنوان
وکتور[ صرف میشود. علاوه بر این، PCR قادر به تکثیر یک قطعه اختصاصی از میان مجموعه ی بزرگی از DNA است.
PCR در تحقیقات بسیار زیادی مورد استفاده
قرار میگیرد. در تحقیقات مربوط به تکامل، این تکنیک برای تکثیر قطعات DNA از انسان باستانی مومیایی شده، ماموت
40000 ساله یخ زده در سیبری و فسیل گیاه 30 میلیون ساله به کار گرفته شده است.
در پزشکی PCR
با هدف تشخیص سریع پیش از تولد، با تکثیر قطعه ای از DNA ی یک سلول جنینی به کار رفته است.
شناسایی و تشخیص ژن های ویروسی در سلول های آلوده به HIV نیز با روش PCR امکان پذیر گردیده است.
پ.ن:
در مطالب آینده بیشتر با مراحل و جزئیات این تکنیک آشنا میشویم...
منبع:
مبحث بیولوژی سلولی ژن، کمپبل/میشل/ریس